Czy tajność w demokracji jest związana z kulturą - co to jest kultura?

Divide et impera (łac.) Dziel [skłócaj] aby [łatwiej] rządzić 

Tajność w demokracji jest zabobonem. ( o zabobonach )
Ma na celu odcięcie społeczeństwa od informacji o działalności władz.
Pełni również funkcję destabilizującą stosunki między ludźmi. Przykładowo tajność głosowania, tajność dochodów, tajemnica służbowa, handlowa, bankowa, utrudnianie dostępu do informacji publicznej.
Tajność  danych osobowych złapanych na gorącym uczynku przestępców, sprawców uciążliwych wykroczeń. Utajnienie nazwisk skazanych prawomocnie. Utajnienie postępowań w korporacjach prawniczych, lekarskich, prokuratorskich itp.
Naruszenie tajemnicy wiąże się z represjami.Więc większość obywateli rezygnuje z dostępu do informacji obawiając się sankcji lub uciążliwości związanej z przełamywaniem barier dostępu do niej.
Z drugiej strony człowiek potrzebuje wiedzy aby podejmować racjonalne decyzje jak się zachowywać.
W atmosferze wszechogarniającej tajności człowiek uzupełnia wiedzę domysłami. Są one często nietrafne. 
Szczególnie uzupełnienie wiedzy domysłami opartymi na obiegowych opiniach i stereotypach.
W połączeniu z

"Społeczeństwo masowe [...]generuje ludzi bez silnej osobowości, wyposażonych od początku do końca w treści dostarczone przez kulturę masową i obiegowe stereotypy. [...]Człowiek masowy odnosi się lekceważąco do zasad i do tradycji, ponieważ nie rozumie ich sensu. Demokracja i technika dają mu poczucie bezpieczeństwa, a to zaś - w jego mniemaniu - zwalnia z obowiązku szerszych lojalności." (op.cit).  

otrzymujem społeczeństwo odizolowanych jednostek. Nie umieją zorganizować się nawet dla obrony swoich praw gdyż najczęściej tego zagrożenia nie dostrzegają.
Więzi społeczne zostały zredukowane do "Dzień dobry", słów zdawkowych (synonimy : banalny, błahy, mało istotny, mało oryginalny, miałki, nieważny, niewiążący, niezajmujący, nieznaczący, nudny, pobieżny, powierzchowny,  przyziemny).
Wychowanie młodzieży pozostawiono państwu i "ulicy" ograniczając się do interwencji w sprawach bardzo trudnych.
Więzi rodzinne ze starszym pokoleniem ograniczają się do koniecznej opieki, najlepiej w domu spokojnej starości.
Z sąsiadami utrzymuje się, o ile, oficjalne i konieczne stosunki, a nawet większości się ich nie zna.
Imperatyw tajności zastąpił otwartość. Ludzie przejawiają zachowania socjopatyczne.
Empatia istnieje tylko z nazwy.
Zaniechanie wprowadzenia permanentnego wychowania ( nie tylko młodzieży)

Wychowanie [...] jest kształtowaniem dzielnych obywateli, o mocnej tożsamości i nawykach moralnych, niezależnych w sądach i decyzjach, kierujących się szacunkiem dla zasad i dziedzictwa przeszłości. (op.cit)

przyśpieszy zapaść kulturową a w konsekwencji gospodarczą (gospodarka jest przejawem kultury!). Zniszczenie podstaw umowy społecznej : wolności i równości. Są i będą rządy mniejszości realizujących partykularne interesy.
Większość wychowana w korporacyjnym konformizmie i poddana mu dostosuje się.
Tylko nieliczni będą o jawność życia publicznego walczyć a powinna znakomita większość.

Kultura (wiki)
(z łac. colere = „uprawa, dbać, pielęgnować, kształcenie”) – termin ten jest wieloznaczny, pochodzi od łac. cultus agri („uprawa roli”), interpretuje się go w wieloraki sposób przez przedstawicieli różnych nauk. Kulturę można określić jako ogół wytworów ludzi, zarówno materialnych, jak i niematerialnych: duchowych, symbolicznych (takich jak wzory myślenia i zachowania).
Najczęściej rozumiana jest jako całokształt duchowego i materialnego dorobku społeczeństwa. Bywa utożsamiana z cywilizacją. Również charakterystyczne dla danego społeczeństwa wzory postępowania, także to, co w zachowaniu ludzkim jest wyuczone, w odróżnieniu od tego, co jest biologicznie odziedziczone.
Całość wiedzy na temat kultury próbuje badać dziedzina wiedzy, jaką jest kulturoznawstwo, jednak także na poszczególnych aspektach kultury uwagę skupiają: filozofia kultury, historia kultury materialnej, antropologia kulturowa, socjologia kultury, etnografia czy memetyka.
W nauce, inaczej niż w języku potocznym, termin „kultura” nie ma charakteru wartościującego.