Przypadłość dotyka wszystkich przedstawicieli sprawujących mandat dłużej niż jedną kadencję.
Objawami są;
- nieuzasadnione mniemanie o własnej wszechwiedzy i nieomylności
- wiara w omnipotencję prawa
- biegunka legislacyjna
- obejmowanie prawem pozytywnym ( co w żargonie prawniczym oznacza najczęściej i niemal jedynie : stanowionym) wszelkich nowych i starych przejawów jakiejkolwiek działalności obywateli
- absolutna wiara we własne domniemania przejawiająca się niezwykle częstym używaniem słowa "wierzę" jako zamiennika w miejsce takich pięknych słów : wiem, przypuszczam, antycypuję, domyślam się, przewiduję.
Prowadzi to do członkostwa w sektach zwanych dla niepoznaki partiami politycznymi i zmiany wiary w z sacrum na profanum.
Remedium, dla zachowania jedności psychicznej i psychologicznej przedstawiciela - oczywiście w trosce o ich zdrowie :
- skrócenie kadencji do 2-ch lat a może do jednego roku i tylko jeden raz w życiu - tak jak w starożytnej Grecji.( Rada Pięciuset )
- ograniczenie ilości godzin pracy do 8 dziennie, 40 tygodniowo
- zakaz pracy w godzinach nocnych ( 22 do 6 ) - jaką wartość ma prawo uchwalane pod osłoną nocy ?!
- zakaz pracy w soboty i dni ustawowo wolne.
- objęcie ich stanowisk wszystkimi postanowieniami Kodeksu Pracy
Prawo pozytywne (hasło z Wikipedii)
Prawo pozytywne (łac. - ius positum) - pojęcie z zakresu teorii prawa, oznaczające prawo stanowione. Inaczej prawo tworzone przez człowieka (w odróżnieniu od prawa naturalnego), w tym także przez uprawnione do tego władze państwowe (tzw. prawo stanowione).
Prawo pozytywne to prawo pojmowane przede wszystkim jako - zależne od czasu i miejsca - dzieło danego społeczeństwa, tworzone w ramach nowoczesnej demokracji parlamentarnej, uwzględniającej prawotwórczą rolę organów państwa, partii politycznych, organizacji pozarządowych i grup nacisku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz