Andrzej Łączny
ul. Sadka 20B
30-690 Kraków
„corruptissima republica plurimae leges” Tacyt Annales III, 27
|
Rzecznik Praw Obywatelskich
Aleja Solidarności 77
00-090 Warszawa
|
sprawa:
Uniemożliwienie wyborcy nie udzielenia poparcia dowolnemu kandydatowi na posła i oddania ważnego głosu
Wybory są procedurą, w której Wyborcy dokonują czynności wynikające z prawa sprawowania władzy przez Naród bezpośrednio (art.4 Konstytucji).
Wyborca bezpośrednio, osobiście wskazuje, składając oświadczenie woli, którym kandydatom bezpośrednio, wprost, indywidualnie, personalnie udziela poparcia w ubieganiu się o mandat.
Wyborca bezpośrednio, osobiście wskazuje, składając oświadczenie woli, którym kandydatom bezpośrednio, wprost, indywidualnie, personalnie udziela poparcia w ubieganiu się o mandat.
Przepisy Ordynacji wyborczej są tak interpretowane (sic!), że wskazanie pierwszeństwa do uzyskania mandatu jednemu z kandydatów z listy traktują, jako poparcie wszystkich kandydatów umieszczonych na tej liście, co uniemożliwia Wyborcy swobodne podjęcie decyzji i wyrażenie woli[1],[2] o nieudzielaniu poparcia dowolnemu kandydatowi i oddanie ważnego głosu.[3] a przekształca wykonanie władzy bezpośrednio przez Naród w pozór tego prawa[4] czyli jest konstytucyjnie[5] niedopuszczalne[6].
Preferencje Wyborcy są różne od preferencji wodzów partyjnych realizujących swoją prywatną upartyjnioną politykę układania list, często zmuszonych do nieracjonalnych kompromisów przy ich tworzeniu.
Zwracam się o podjęcie interwencji w sprawie umożliwienia wyborcy nie udzielenia poparcia dowolnemu kandydatowi na posła, jeżeli Wyborca uznaje go niegodnym poparcia
i oddanie ważnego głosu popierającego tylko akceptowanych przez Wyborcę kandydatów.
i oddanie ważnego głosu popierającego tylko akceptowanych przez Wyborcę kandydatów.
Andrzej Łączny
[1]Artykuł 25
Każdy obywatel ma prawo i możliwości, bez żadnej dyskryminacji, o której mowa w artykule 2, i bez nieuzasadnionych ograniczeń:
a) uczestniczenia w kierowaniu sprawami publicznymi bezpośrednio lub za pośrednictwem swobodnie wybranych przedstawicieli;
b) korzystania z czynnego i biernego prawa wyborczego w rzetelnych wyborach, przeprowadzanych okresowo, opartych na głosowaniu powszechnym, równym i tajnym, gwarantujących wyborcom swobodne wyrażenie woli;( Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich
i Politycznych 16.12.1966 r.; MPPOiP, ONZ )
i Politycznych 16.12.1966 r.; MPPOiP, ONZ )
[2]Konstytucja Preambuła: „...ustanawiamy Konstytucję [] jako prawa podstawowe []oparte na []zasadzie pomocniczości umacniającej uprawnienia obywateli..”
Art. 91. 1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
Art. 91. 1. Ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy.
[4]„... Możliwości te [korzystania z przedmiotu własności oraz pobierania pożytków – możliwości prawa własności ] mogą być poddawane różnego rodzaju ograniczeniom przez ustawodawcę, a ograniczenia te są dopuszczalne, jeżeli czynią zadość wymaganiom określonym w art. 31 ust. 3 zd. 1 konstytucji. Jeżeli jednak zakres ograniczeń prawa [] przybierze taki rozmiar, że niwecząc podstawowe składniki prawa [], wydrąży je z rzeczywistej treści i przekształci w pozór tego prawa, to naruszona zostanie podstawowa treść (“istota”) prawa [], a to jest konstytucyjnie niedopuszczalne. ...” (wyrok TK 12.01.2000 r. Sygn. P. 11/98)
2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
[6]„4.A – po piąte, dopuszczalność ograniczeń prawa własności, tak samo jak wszelkich innych konstytucyjnych praw i wolności jednostki, musi być oceniana także z punktu widzenia ogólnych przesłanek ustanowionych w art. 31 ust. 3 konstytucji, w szczególności z punktu widzenia zasady proporcjonalności (zakazu nadmiernej ingerencji);” ( wyrok TK 12.01.2000 r. Sygn. P. 11/98 )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz